×
Οι πόλεις αντιμετωπίζουν σοβαρά θέματα ασφάλειας καθώς τα ερασιτεχνικά drones εξελίσσονται συνεχώς και γίνονται φθηνότερα. Κακόβουλοι χρήστες έχουν αρχίσει να τα χρησιμοποιούν για ποικίλα προβλήματα, όπως για να κατασκοπεύουν ανθρώπους, να μεταφέρουν εμπόρευμα παράνομα διαμέσου των συνόρων και ακόμη και να επηρεάζουν σημαντική υποδομή, όπως το ηλεκτρικό δίκτυο. Εξετάστε την κατάσταση στα αεροδρόμια τα τελευταία χρόνια – οι καταγεγραμμένες περιπτώσεις με drones που πετούν παράνομα αυξήθηκαν κατά 140% μετά το 2020, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία. Σχεδόν το 4 στα 10 από αυτά τα περιστατικά περιελάμβαναν drones που μετέφεραν επικίνδυνα φορτία, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά βομβών ή τη λαθρεμπορία παράνομων εμπορευμάτων σε περιορισμένες περιοχές. Αυτά τα περιστατικά δεν είναι πια απλώς αριθμοί σε ένα φύλλο εργασίας.
Η διακοπή λειτουργίας του αεροδρομίου Gatwick το 2018 δείχνει τις αστικές ευπάθειες — ένα μόνο drone που δεν ελεγχόταν προκάλεσε την ακύρωση 1.000 πτήσεων, με απώλειες 75 εκατομμύρια δολάρια. Παρόμοιες διαταραχές συμβαίνουν πλέον εβδομαδιαία σε αθλητικά στάδια και κυβερνητικά κτίρια, όπου τα drones αποφεύγουν την ανίχνευση πετώντας κάτω από την κάλυψη του ραντάρ ή μιμούμενα τα χαρακτηριστικά πτηνών.
Οι ρυθμιστές αντιμετωπίζουν την πρόκληση να επιτρέπουν επωφελείς εφαρμογές drones — όπως επείγουσες παραδόσεις και επιθεωρήσεις υποδομών — ενώ παράλληλα προσπαθούν να αποτρέπουν την κακόβουλη χρήση. Το πλαίσιο ολοκλήρωσης στον εναέριο χώρο του FAA του 2023 υποχρεώνει σε παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο όλα τα drones άνω των 250 γραμμαρίων, κάτι που δυσχεραίνει τους μικρούς χειριστές, αλλά αποτυγχάνει να αποτρέψει κακόβουλους χρήστες που χρησιμοποιούν μοντέλα κάτω των 250 γραμμαρίων.
Στις σημερινές πόλεις, η εύρεση drones απαιτεί τον συνδυασμό διαφορετικών τεχνολογιών ανίχνευσης, γιατί οι κανονικές μέθοδοι δεν αντεπεξέρχονται στον θόρυβο και τα εμπόδια του περιβάλλοντος. Οι RF σαρωτές ανιχνεύουν τα ραδιοσήματα που ελέγχουν τα drones, ενώ τα ραντάρ παρακολουθούν την πορεία τους σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές. Οι θερμικές κάμερες χρησιμοποιούνται όταν η ορατότητα είναι περιορισμένη, εντοπίζοντας τα θερμά σώματα των αεριοφερόμενων συσκευών ακόμα και τη νύχτα, όταν όλα τα άλλα είναι σκοτεινά. Μερικές δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν πέρυσι έδειξαν ότι τα συστήματα που συνδυάζουν αυτές τις προσεγγίσεις εντοπίζουν μικρά drones που ζυγίζουν λιγότερο από 2 κιλά σε 92 στις 100 περιπτώσεις, ενώ τα απλά ραντάρ καταφέρνουν να τα εντοπίσουν μόνο στα δύο τρίτα των περιπτώσεων.
Τα σύγχρονα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να διαχειριστούν εισόδους από τουλάχιστον επτά διαφορετικούς τύπους αισθητήρων αυτήν την περίοδο, πράγματα όπως ανιχνευτές ήχου και κάμερες που αναγνωρίζουν εικόνες. Όταν όλοι αυτοί οι αισθητήρες λειτουργούν μαζί, μειώνουν εκείνους τους ενοχλητικούς ψευδείς συναγερμούς που προκαλούνται από πετώντα πουλιά ή τυχαία σκουπίδια που πιάνονται από τον άνεμο. Σύμφωνα με την Έκθεση Ασφάλειας Αστικής Αεροπορίας για το 2024, αυτός ο συνδυασμός εξαλείφει περίπου το 83% αυτών των λαθών. Το μηχανικό μάθημα πίσω από αυτά τα συστήματα έχει τροφοδοτηθεί με δεδομένα από πάνω από 10 χιλιάδες πραγματικές πτήσεις drone. Τι σημαίνει αυτό; Λοιπόν, οι διατάξεις ασφάλειας μπορούν τώρα να διαπιστώσουν αρκετά γρήγορα εάν κάτι στον αέρα είναι απλώς ένα drone παραδόσεων που κάνει τη δουλειά του ή κάτι που ίσως αποτελεί κίνδυνο κοντά σε χώρους όπου η ασφάλεια έχει μεγάλη σημασία.
Τα σύγχρονα συστήματα άμυνας μπορούν να ξεκινήσουν αντίμετρα σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο μετά την ανίχνευση απειλής, κάτι που είναι περίπου τρεις φορές πιο γρήγορο από ό,τι μπορούν να καταφέρουν οι άνθρωποι με χειροκίνητο τρόπο. Η κλίμακα της αντίδρασης ξεκινά απλά, με πράγματα όπως παρεμβολές στο GPS για να αντιμετωπίζονται απλές καταναλωτικές υπηρεσίες drone, και φτάνει μέχρι πιο εξελιγμένες μεθόδους, όπως η εστιασμένη διαταραχή ραδιοσυχνοτήτων για επαγγελματικό εξοπλισμό. Περίπου το 40% των εταιρειών ασφάλειας σε πόλεις έχει υιοθετήσει αυτοματοποιημένα συστήματα για να σταματούν ανεξουσιοδότητες πτήσεις κοντά σε ευαίσθητες τοποθεσίες αυτές τις μέρες. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη κανόνες που περιορίζουν ορισμένους τύπους φυσικών παρεμβάσεων σε περιοχές όπου ζουν και εργάζονται οι πολίτες, δημιουργώντας μια κατάσταση αντιφατική για τις ομάδες ασφάλειας που προσπαθούν να εξισορροπήσουν την αποτελεσματικότητα με τους φόβους για τη δημόσια ασφάλεια.
Ο κίνδυνος για την αστική υποδομή από μη ελεγχόμενα drones αποτελεί όλο και πιο σοβαρή ανησυχία αυτές τις μέρες. Υποδομές όπως εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, κέντρα επεξεργασίας νερού και κόμβοι μεταφορών χρειάζονται εξελιγμένα συστήματα άμυνας που συνδυάζουν τεχνολογία ραντάρ, ανιχνευτές ραδιοσυχνοτήτων και οπτικούς αισθητήρες για να αποτρέπουν ενέργειες όπως η παράδοση δεμάτων, η κατασκοπεία ή οι συγκρούσεις στον αέρα. Πολλά μεγάλα αεροδρόμια χρησιμοποιούν πλέον θερμικές κάμερες μαζί με την κανονική παρακολούθηση της εναέριας κυκλοφορίας για να εντοπίζουν αυτά τα ενοχλητικά μικρά αερόβια μηχανήματα που πετούν κοντά στις πίστες τη νύχτα, όταν η ορατότητα είναι περιορισμένη. Αναλύοντας την κατάσταση στα λιμάνια, οι ομάδες ασφάλειας ενισχύουν τα μέτρα τους με πολλαπλά επίπεδα προστασίας. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία από την Έρευνα Αστικής Ασφάλειας που δημοσιεύθηκε πέρυσι, σχεδόν επτά στους δέκα φορείς διαχείρισης βασικών υπηρεσιών ανέφεραν κάποια προσπάθεια παρείσφρησης με drones τους προηγούμενους οκτών και μισό μήνες. Αυτό είναι αρκετά ανησυχητικό, αν σκεφτεί κανείς τι θα μπορούσε να συμβεί αν κάποιος κατάφερνε να ξεπεράσει αυτές τις αμυντικές γραμμές.
Οι πυκνοκατοικημένες πόλεις χρειάζονται ειδικές προσεγγίσεις που να εντοπίζουν αυτό που έχει σημασία, χωρίς όμως να προκαλούν συναγερμούς χωρίς λόγο. Για παράδειγμα, τα αστικά κέντρα δεδομένων έχουν αρχίσει να εγκαθιστούν σαρωτές RF με χρήση τεχνολογίας εναλλαγής συχνοτήτων, απλώς και μόνο για να παρακολουθούν τα εκατοντάδες εμπορικά drones που κινούνται στον αέρα. Σε γέφυρες και σήραγγες, το επίκεντρο είναι η κάλυψη του κάθετου χώρου, αφού οι περισσότερες απειλές έρχονται χαμηλά, εκεί όπου η διακοπή της κυκλοφορίας δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Στα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, τώρα εφαρμόζουν τεχνητή νοημοσύνη για να ξεχωρίζουν τα drones παραδόσεων από εκείνα που δημιουργούν προβλήματα. Η τεχνολογία μάλιστα λειτουργεί αρκετά καλά, με ακρίβεια πάνω από 90%, σύμφωνα με τα τεστ, αν και κανείς δεν ισχυρίζεται ότι είναι τέλεια μέχρι στιγμής.
Τα γεγονότα σε μεγάλες πόλεις που είναι γεμάτα με ανθρώπους αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους από τα επίμονα drones αυτήν την περίοδο. Έχουμε δει τα πάντα να συμβαίνουν - drones τύπου paparazzi να κατασκοπεύουν το κοινό σε συναυλίες μέχρι πραγματικές συγκρούσεις όπου ελικόπτερα διάσωσης χρειάστηκε να αποφύγουν τα εν αέρι μετακινούμενα gadgets. Οι περισσότεροι χώροι έχουν ήδη ξεκινήσει να εγκαθιστούν συστήματα ανίχνευσης. Χρησιμοποιούν αισθητήρες συχνότητας ραδιοκυμάτων μαζί με κάμερες ανίχνευσης θερμοκρασίας για να παρακολουθούν μια περιοχή περίπου μισού χιλιομέτρου γύρω από τον χώρο του γεγονότος. Ωστόσο, σύμφωνα με μια πρόσφατη ασφαλιστική έρευνα το 2024, περίπου 4 στους 10 διοργανωτές γεγονότων δεν μπορούν ακόμα να ξεχωρίσουν τη διαφορά ανάμεσα σε drones ερασιτεχνών και πραγματικά επικίνδυνα drones όταν υπάρχει πολύς αερικός θόρυβος.
Η διαχείριση του αστικού εναέριου χώρου αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις λόγω επικαλυπτόμενων δικαιοδοσιών και παλιών πολιτικών που πλέον δεν λειτουργούν. Πόλεις από το Μιάμι στον νότο μέχρι τη Σεούλ στην Ασία δεν είχαν άλλη επιλογή από το να εφαρμόσουν τους δικούς τους τοπικούς κανόνες για drones, αφού δεν υπάρχει εθνικό πλαίσιο προτύπων. Κάποιες πρόσφατες ρυθμίσεις ζητούν πλέον αρχεία καταγραφής σε πραγματικό χρόνο για βαρύτερα drones άνω των 250 γραμμαρίων, αλλά ας το πούμε ευθύς: κανείς δεν τα επιβάλλει πραγματικά με συνέπεια. Τα αεροδρόμια και τα μεγάλα κέντρα μεταφορών ξεκινούν να δοκιμάζουν έξυπνα συστήματα που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη. Αυτά τα εργαλεία μπορούν να εντοπίζουν drones που παραβιάζουν τους κανόνες, ενώ παράλληλα επιτρέπουν στις νόμιμες επιχειρηματικές πτήσεις να λειτουργούν κανονικά, κάτι που είναι αρκετά εντυπωσιακό αν το σκεφτεί κανείς.
Το να πείσεις τους ανθρώπους να στηρίξουν προσπάθειες κατά των drones ανάγεται στην εύρεση της σωστής ισορροπίας μεταξύ ασφάλειας και σεβασμού της προσωπικής ζωής. Σύμφωνα με μια έρευνα της Urban Governance το 2023, περίπου τα δύο τρίτα των πολιτών υποστηρίζουν την ύπαρξη κάποιου τρόπου εντοπισμού drones που πετούν κοντά σε σχολεία, αν και η πλειοψηφία αντιτίθεται σε εκτεταμένη παρακολούθηση στις γειτονιές τους. Πάρε για παράδειγμα την Αμστερνταμ, όπου οι αρμόδιοι της πόλης έχουν ξεκινήσει να δοκιμάζουν διαδικτυακές πλατφόρμες που δείχνουν τι εντοπίζεται, χωρίς να αποκαλύπτεται ποιος ή πού ακριβώς βρίσκεται. Αυτού του είδους η διαφάνεια βοηθά να δημιουργηθεί εμπιστοσύνη μεταξύ των αστυνομικών τμημάτων και των συνήθων χρηστών drones, καθώς ταυτόχρονα προστατεύονται ζωτικής σημασίας υποδομές από μη επιθυμητές εισβολές. Το ολλανδικό μοντέλο δείχνει πώς η διαφάνεια μπορεί να γεφυρώνει κενά αντί να τα διευρύνει όταν αντιμετωπίζουμε αυτά τα περίπλοκα θέματα τεχνολογίας.
Η αγορά για Συστήματα Καταπολέμησης Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (C-UAS) επεκτείνεται ταχύτατα, με ετήσια αύξηση περίπου 42,8% αυτή τη στιγμή, καθώς οι πόλεις αναζητούν λύσεις για την αντιμετώπιση θεμάτων ασφάλειας. Οι αστικές περιοχές ειδικότερα χρειάζονται αυτές τις υπερασπιστικές λύσεις, δεδομένου ότι πολλά σημαντικά κτίρια και δομές κινδυνεύουν από drones που πετούν σε κοντινή απόσταση. Σύμφωνα με πρόσφατες εκθέσεις, σχεδόν επτά στους δέκα χειριστές αντιμετώπισαν κάποιο είδος παρείσφρησης μέσω drone πέρυσι μόνο. Ως αποτέλεσμα, τόσο οι κυβερνητικές υπηρεσίες όσο και οι επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να επενδύουν σημαντικά σε προηγμένες τεχνολογίες ανίχνευσης που συνδυάζουν πολλαπλούς αισθητήρες. Επιπλέον, κατασκευάζουν εξειδικευμένες εγκαταστάσεις που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για την καταπολέμηση drones σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές, όπου οι παραδοσιακές μέθοδοι δεν είναι αποτελεσματικές.
Σύμφωνα με την Grand View Research, οι πόλεις θα δαπανήσουν περίπου 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια για τεχνολογία κατά των drones μέχρι το 2027, αυξανόμενες κατά περίπου 26,5% ετησίως, καθώς διαρκώς προκύπτουν νέες απειλές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς προηγούνται ήδη, καταλαμβάνοντας περίπου το 34% της παγκόσμιας αγοράς, καθώς έχουν εγκαταστήσει αυτά τα συστήματα σε μεγάλα αεροδρόμια και σημαντικές αθλητικές εγκαταστάσεις εδώ και χρόνια. Παράλληλα, η τεχνητή νοημοσύνη καθιστά ευκολότερη την ανίχνευση αυτών των μικρών drones, τα οποία το συμβατικό ραντάρ συχνά δεν εντοπίζει, κάτι που έγινε εμφανές μετά από αρκετές περιπτώσεις που πέρυσι drones ερασιτεχνών σχεδόν συγκρούστηκαν με εμπορικά αεροπλάνα κατά τη διάρκεια απογείωσης και προσγείωσης.
