×
Τα σύγχρονα αντι-μη επανδρωμένα όπλα βασίζονται σε τρεις βασικές προσεγγίσεις για να σταματήσουν τα μη επανδρωμένα αερόπλοια (UAVs) από το να πετούν εκεί που δεν πρέπει. Η πρώτη τεχνική είναι η παρεμπόδιση σημάτων, η οποία στην ουσία διακόπτει την επικοινωνία μεταξύ του drone και του χειριστή του. Αυτό συμβαίνει όταν ο παρεμποδιστής εκπέμπει ισχυρότερα σήματα σε συχνότητες όπως το 2.4 GHz και 5.8 GHz, που χρησιμοποιούν τα περισσότερα consumer drones. Στη συνέχεια, υπάρχει η τεχνολογία RF ανίχνευσης που εντοπίζει drones με βάση το ηλεκτρομαγνητικό τους αποτύπωμα. Ορισμένα πολυτελή συστήματα μπορούν να εντοπίσουν αυτά τα σήματα από σχεδόν 3 χιλιόμετρα μακριά σε ανοιχτούς χώρους. Τέλος, το GPS spoofing εξαπατά τα drones, κάνοντάς τα να πιστεύουν ότι βρίσκονται κάπου αλλού, στέλνοντας τους ψεύτικες πληροφορίες τοποθεσίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το drone να προσγειωθεί αμέσως ή να επιστρέψει στο σημείο από το οποίο απογειώθηκε. Όταν συνδυαστούν σωστά, αυτές οι διαφορετικές τεχνικές λειτουργούν αρκετά καλά από την πλειονότητα των drones καταναλωτών και ακόμη και πολλών εμπορικών drones που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά, αν και δεν τα εξουδετερώνουν πάντα όλα.
Τα αντι-μη επανδρωμένα όπλα διαθέτουν συνήθως αρκετά σημαντικά εξαρτήματα που λειτουργούν ενσωματωμένα για να σταματούν αποτελεσματικά μη επιθυμητές πτητικές συσκευές. Οι κατευθυντικές κεραίες βοηθούν στην εστίαση του σήματος παρεμπόδισης σε δέσμες που κυμαίνονται μεταξύ 30 και 60 μοιρών, κάτι που σημαίνει πως συσκευές που δεν είναι στο στόχο δεν επηρεάζονται σημαντικά. Τα περισσότερα σύγχρονα συστήματα διαθέτουν πολυσυχνοτικούς παρεμβολείς που καλύπτουν συχνότητες από περίπου 0,3 gigahertz μέχρι και 6 gigahertz, καθιστώντας τα ικανά να παρεμβάλλονται σε σχεδόν οποιοδήποτε είδος εμπορικού drone υπάρχει σήμερα. Συνήθως είναι εύκολο για τους χειριστές να στοχεύουν αυτά τα όπλα χάρη στους ενσωματωμένους εργονομικούς χειρισμούς, ενώ πολλά μοντέλα διαθέτουν πλέον οθόνες που δείχνουν σε πραγματικό χρόνο την κατάσταση στο ραδιοφάσμα, ώστε οι χειριστές να γνωρίζουν ακριβώς με τι ασχολούνται. Όταν όλα λειτουργούν σωστά, αυτά τα συστήματα μπορούν να εξουδετερώνουν drones που πετούν σε απόσταση ενός έως δύο χιλιομέτρων, προστατεύοντας πράγματα όπως αεροδρόμια και δίκτυα επικοινωνιών έκτακτης ανάγκης από πιθανές απειλές.
Η σύγχρονη τεχνολογία αντι-drone ενώνει φορητούς αποπομπείς σημάτων μαζί με συστήματα ραντάρ, σαρωτές ραδιοσυχνοτήτων και δίκτυα τεχνητής νοημοσύνης για να δημιουργήσει αξιόπιστη ασφαλειακή κάλυψη. Το τμήμα ραντάρ παρέχει στους χειριστές οπτική επαφή με στόχους που βρίσκονται μέχρι και 10 χιλιόμετρα μακριά, ενώ οι σαρωτές RF καταφέρνουν να αναγνωρίσουν τα περισσότερα σήματα drone σε μόλις τρία δευτερόλεπτα. Η σύνδεση όλου του εξοπλισμού σε κεντρικούς πίνακες ελέγχου επιτρέπει αυτόματες αντιδράσεις όποτε χρειάζεται, όπως την ενεργοποίηση σημάτων παρεμπόδισης ή τη διανομή προειδοποιήσεων σε καθορισμένες περιοχές. Αυτό που κάνει αυτήν τη διάταξη τόσο αποτελεσματική είναι ότι μειώνει τις λανθασμένες ταυτοποιήσεις κατά περίπου 70 τοις εκατό σε σχέση με βασικά μονολειτικά συστήματα. Αυτού του είδους η αξιοπιστία είναι πολύ σημαντική σε τοποθεσίες όπως διεθνείς αεροπορικοί σταθμοί, στρατιωτικές βάσεις και μεγάλα αθλητικά γεγονότα, όπου τα μη εξουσιοδοτημένα drones μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα.
Τα αντι-drone όπλα υπόκεινται σε αυστηρούς ομοσπονδιακούς κανονισμούς αυτήν την περίοδο. Οι ομοσπονδιακοί νόμοι καθιστούν παράνομη την παρεμβολή σε ραδιοσήματα χωρίς άδεια. Ο Νόμος Επικοινωνιών περιλαμβάνει κάτι που ονομάζεται Ενότητα 333, η οποία καλύπτει αυτά τα θέματα, και οι άνθρωποι που εντοπίζονται να την παραβιάζουν αντιμετωπίζουν σοβαρές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένων βαριών προστίμων και πιθανής φυλάκισης. Ειδικά σε περιοχές κοντά σε αεροδρόμια, η FAA έχει αυστηρή στάση απέναντι σε οποιονδήποτε χρησιμοποιεί εξοπλισμό παρεμβολής, διότι τα αεροπλάνα βασίζονται σε καθαρά κανάλια επικοινωνίας για ασφαλείς προσγειώσεις και απογειώσεις. Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν ένα επιβατικό αεροπλάνο έχανε την επαφή του με τους ελεγκτές ακριβώς πριν ακουμπήσει στον διάδρομο – σίγουρα δεν είναι το σενάριο που θέλει κανείς.
Ομοσπονδιακοί, οργανισμοί επιβολής της νομοθεσίας και υπηρεσίες υπερασπισμού της εθνικής ασφάλειας είναι οι μόνοι που επιτρέπεται να χρησιμοποιούν συστήματα καταπολέμησης drones σύμφωνα με την παράγραφο 210G του τίτλου 6 του Αμερικανικού Κώδικα Νόμων. Επίσης, άτομα ή ομάδες που παρεμβαίνουν σε επισκευασμένα αεροσκάφη ή εμποδίζουν νόμιμες πτήσεις drones μπορούν να αντιμετωπίσουν σοβαρές κακουργηματικές διώξεις, ανεξάρτητα από το που το πράττουν. Μία ματιά στα στοιχεία του 2022 δείχνει κάτι ενδιαφέρον σχετικά με αυτό το θέμα. Από όλες τις περιπτώσεις παράνομης παρεμβολής, περίπου τα τέσσερα πέμπτα συνέβησαν επειδή οι άνθρωποι δεν γνώριζαν αρκετά σχετικά με τη χρήση εξοπλισμού ανάλυσης ραδιοσυχνοτήτων. Αυτό φανερώνει ένα πραγματικό κενό στην εκπαίδευση για οποιονδήποτε ασχολείται με αυτές τις τεχνολογίες εκτός επίσημων καναλιών.
Η Αποτελεσματική αξιολόγηση απειλών ξεκινά με την ανάλυση της συμπεριφοράς πτήσης, της ταχύτητας και του σιλουέτου. Μία μελέτη του 2024 που δημοσιεύθηκε στο ΕπιστήμηDirect απέδειξε ότι τα σύγχρονα πλαίσια ανίχνευσης επιτυγχάνουν ακρίβεια 92% στη διάκριση μη εξουσιοδοτημένων drones από πουλιά ή εξουσιοδοτημένα UAV. Οι χειριστές επαληθεύουν τα ανιχνευόμενα σήματα με τα εγκεκριμένα σχέδια πτήσης για να διασφαλίσουν ακριβή κατηγοριοποίηση και να μειώσουν τις ψευδείς συναγερμούς.
Η ανάλυση ραδιοσυχνοτήτων είναι κρίσιμη για την ανίχνευση παράνομων drones. Με την παρακολούθηση των ζωνών 2.4 GHz και 5.8 GHz που χρησιμοποιούνται συχνά από εμπορικά drones, τα συστήματα μπορούν να εντοπίζουν ανώμαλες εκπομπές, ενώ απορρίπτουν τον περιβάλλοντα ασύρματο θόρυβο. Αυτή η μέθοδος επιβεβαιώνει την μη εξουσιοδοτημένη λειτουργία και υποστηρίζει την απόφαση για ενεργοποίηση αντίμετρων.
Τα ενσωματωμένα ραντάρ παρακολουθούν σε πραγματικό χρόνο το ύψος και την ταχύτητα των drones, ενώ οι ακουστικοί αισθητήρες εντοπίζουν UAVs εντός εμβέλειας 500 μέτρων. Όταν επιβεβαιωθεί μια απειλή, αυτόματες ειδοποιήσεις ενημερώνουν τις ομάδες ασφαλείας εντός 3 δευτερολέπτων, διευκολύνοντας τη γρήγορη συντονισμένη δράση και την έγκαιρη εφαρμογή μέτρων κατά των drones.
Πριν την ενεργοποίηση, οι χειριστές πρέπει να ολοκληρώσουν ένα 12-σημείων έλεγχο ασφαλείας , συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης του φάσματος RF για την ανίχνευση μη-στόχων drones και την επιβεβαίωση της εχθρικής πρόθεσης μέσω εργαλείων κατηγοριοποίησης. Σύμφωνα με μια ανάλυση ασφαλείας των αντιμέτρων για drones του 2023, το 68% των περιστατικών τυχαίας παρεμπόδισης οφείλονταν σε ανεπαρκή επικύρωση του φάσματος πριν από τη χρήση.
Οι πιστόλια κατά των drones λειτουργούν σε συχνότητες από 400 MHz έως 6 GHz, δημιουργώντας κινδύνους για τους αποκριτές αεροπλάνων (1080–1090 MHz) και τις επικοινωνίες έκτακτης ανάγκης. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) απαιτεί περιοχή ασφαλείας 3 χλμ. μεταξύ των επιχειρήσεων αντι-τηλεκατευθυνόμενων drones και των ενεργών πτητικών διαδρομών.
| Τύπος συστήματος | Προστατευόμενες Ζώνες Συχνότητας | Μέγιστη Ασφαλής Εμβέλεια Παρεμπόδισης |
|---|---|---|
| Αεροπορικής | 1080–1090 MHz | 0,5 χλμ |
| Κυψελική | 700 MHz–3,8 GHz | 1,2 χλμ |
| GPS | 1176–1602 MHz | 2,0 χλμ |
Κατά την εργασία με αυτά τα συστήματα, οι τελεστές πρέπει να φορούν ειδικά γάντια που προστατεύουν από ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (RF shielded gloves) και να διατηρούν τον εξοπλισμό τους σε γωνία περίπου τριάντα μοιρών σε σχέση με το έδαφος, ώστε να αποτρέπεται η ανάκλαση των σημάτων. Τα μέλη της ομάδας επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας ασφαλή κρυπτογράφηση AES 256, ώστε να μπορούν να χρονομετρούν τις σύντομες περιόδους παρεμπόδισης σήματος, οι οποίες διαρκούν λιγότερο από πέντε δευτερόλεπτα, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι τηρούνται όλοι οι κανόνες του ITU σχετικά με τις εκπομπές. Επίσης, η ετήσια επαναπιστοποίηση σύμφωνα με τις απαιτήσεις τόσο της FAA όσο και της EASA βοηθάει πολύ. Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Ponemon το 2023, αυτού του είδους η εκπαίδευση μειώνει τα λάθη που προκύπτουν από τη χρήση του εξοπλισμού κατά περίπου 41%, όταν οι εργαστές επαναλαμβάνουν την εκπαίδευσή τους και μέσω προσομοιωτών.
Η ηθική εφαρμογή αυτών των συστημάτων σημαίνει ότι πρέπει να τηρούνται τα πρότυπα αναλογικότητας της βίας και να ακολουθούνται οι καθιερωμένες διαδικασίες σύλληψης. Πριν ενεργοποιηθούν οποιαδήποτε αντίμετρα, οι χειριστές πρέπει να επιβεβαιώσουν εάν υπάρχει πραγματική εχθρική διάθεση, αφού πρώτα διενεργηθούν πολλαπλοί έλεγχοι. Αυτό περιλαμβάνει την εξέταση των σημάτων ραδιοσυχνοτήτων, την οπτική επιβεβαίωση των στόχων και την κατάλληλη κατηγοριοποίηση των πιθανών απειλών. Όταν η συνεργασία με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και τις ομάδες αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών γίνεται κοινή πρακτική, τότε τα πράγματα αρχίζουν να βελτιώνονται σημαντικά. Σύμφωνα με την τελευταία Έκθεση Ασφάλειας Πτήσεων του 2023, αυτή η προσέγγιση συντονισμού μείωσε τα περιστατικά με drones που επηρεάζουν τις πτήσεις κατά περίπου τα δύο τρίτα. Βέβαια, αυτό είναι λογικό, αφού η κατάλληλη επικοινωνία αποτρέπει την πλειοψηφία των παρερμηνειών από την αρχή.
Σήμερα είναι απολύτως απαραίτητο να λαμβάνετε πιστοποίηση μέσω κατάλληλης εκπαίδευσης. Αυτά τα προγράμματα εμβαθύνουν σε θέματα όπως οι κανόνες του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, οι τρόποι ελαχιστοποίησης απρόβλεπτων επιπτώσεων και το τι συμβαίνει όταν τα συστήματα φτάνουν στα όρια απόδοσής τους. Κορυφαίες στρατιωτικές και κυβερνητικές ομάδες απαιτούν ετήσιους ελέγχους δεξιοτήτων σε πραγματικές συνθήκες. Σκεφτείτε αστικά περιβάλλοντα όπου οι παρεμβολές στις ραδιοσυχνότητες είναι παντού. Σύμφωνα με πρόσφατη άμυνα αναφέρεται στην περσινή έκθεση, οι εργαζόμενοι που αφιέρωσαν τουλάχιστον 40 ώρες εξάσκησης σε περιβάλλοντα προσομοίωσης παρουσίασαν αξιοσημείωτη μείωση των λαθών. Είχαν περίπου 83% λιγότερες ψευδείς συναγερμούς σε σχέση με άτομα που είχαν λάβει μόνο την ελάχιστη απαιτούμενη εκπαίδευση. Είναι λογικό γιατί πλέον τόσοι πολλοί οργανισμοί επιμένουν σε αυτού του είδους την πρακτική εμπειρία πριν επιτρέψουν στο προσωπικό να χειρίζεται ευαίσθητο εξοπλισμό.
Κατά την εφαρμογή ενός συστήματος αντι-μη επανδρωμένων αεροσκαφών, οι χειριστές θα πρέπει πάντα να συντάσσουν μια λεπτομερή αναφορά μετά την ενέργεια, η οποία να περιλαμβάνει συγκεκριμένα στοιχεία, όπως η συχνότητα στην οποία λειτουργούσε το drone, η προέλευσή του, η διάρκεια της παρεμπόδισης, οι ρυθμίσεις ισχύος που χρησιμοποιήθηκαν και αν το drone προσγειώθηκε με ασφάλεια, αν εξουδετερώθηκε ή κατάφερε να διαφύγει. Η επανεξέταση αυτών των περιστατικών μέσω καθιερωμένων πλαισίων, όπως το NIST SP 800-61, επιτρέπει στις ομάδες ασφάλειας να εντοπίζουν αδυναμίες στις υπερασπιστικές τους δυνατότητες. Σύμφωνα με πρόσφατα δεδομένα από τη Μελέτη Αποτελεσματικότητας Αντι-UAS του 2024, σχεδόν το 6 στα 10 οργανισμούς τροποποίησαν στην πραγματικότητα τα πρωτόκολλα αντίδρασής τους σε drones μετά την ανάλυση αυτών των αναφορών, δείχνοντας ακριβώς πόσο πολύτιμες μπορούν να είναι αυτές οι πληροφορίες για τη βελτίωση της συνολικής θέσης ασφάλειας έναντι μη εξουσιοδοτημένων αεροπορικών εισβολών.
Τα συστήματα αντι-μη επανδρωμένων αεροσκαφών χρησιμοποιούν κυρίως παρεμπόδιση σημάτων, ανίχνευση RF και πλαστογράφηση GPS για να αντιμετωπίζουν μη εξουσιοδοτημένα UAV.
Ομοσπονδιακές, αστυνομικές και υπηρεσίες εθνικής ασφάλειας είναι εξουσιοδοτημένες να χρησιμοποιούν όπλα κατά drones στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η μη εξουσιοδοτημένη παρεμβολή μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές κακουργηματικές κατηγορίες και κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένων προστίμων και φυλάκισης.
Οι χειριστές εκτελούν έναν έλεγχο ασφαλείας 12 σημείων, που περιλαμβάνει ανάλυση φάσματος και επαλήθευση εχθρικής πρόθεσης.
Τα συστήματα ανίχνευσης αναλύουν τη συμπεριφορά πτήσης, την ταχύτητα και το σιλουέτ για να διακρίνουν μη εξουσιοδοτημένα drones με ακρίβεια 92%.
